متن آهنگ پاییز در روزهای دنیا راه میرود از مانی رهنما

میان این همه تاریکی خالی خاکستر و کلمات مهجور
------**##**--------
شادی تا چای عصرانه ادامه پیدا نمیکند
------**##**--------
حتی اگر مثل روزهای نخستین صدایم کنی
------**##**--------
باید خیلی ساده باشم که سراغ باغ را از باد بگیرم
------**##**--------
میدانم، میدانم لازم نیست نام رودی را بدانم تا بتوانم گریه کنم
------**##**--------
و تو هیچوقت نمی خواهی باورکنی که مرگ سلطنتی ابدی دارد
------**##**--------
و ما به احترام او کلاه ازسربرمی داریم و نمی خواهی برایم بگویی
------**##**--------
چرا بعد از آمدن پاییزخوشبختی و چشم های تو نایاب می شود
------**##**--------
حالا من چگونه بهره ی با یزید را خواب ببینم
------**##**--------
وقتی عمرعشق و رویا این قدر کوتاه است
------**##**--------

------**##**--------
وقتی زمستان زودترمی آید و ما پایان جهان را نمی دانیم
------**##**--------
لابد می خواهی بگویی حضور همیشه ی مرگ نگذاشته است
------**##**--------
تا میان شب و روز فرق بگذاریم
------**##**--------
باشداین هم بهانه ی دیگری
------**##**--------
برای نیامدن صبح از روزنه چشمهای تو به خانه من
------**##**--------
حالا اشک هایت را پاک کن
------**##**--------
تا برایت ازنسلی بگویم که کلید خانه اش راگم کرده است
------**##**--------
از پاییزکه در روزهای دنیا راه می رود
------**##**--------
و از مادرم که شب را زیر سپیدی گیسوانش پنهان میکند تا من نترسم ------**##**--------