متن آهنگ تصنیف سرو چمان از محمدرضا شجریان

سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند
------**##**--------
همدم گل نمیشود یاد سمن نمیکند
------**##**--------
دی گله ای ز طره اش کردم و از سر فسوس
------**##**--------
گفت که این سیاه کج گوش به من نمیکند
------**##**--------
تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
------**##**--------
زان سفر دراز خود عزم وطن نمیکند
------**##**--------
پیش کمان ابرویش لابه همیکنم ولی
------**##**--------

------**##**--------
گوش کشیده است از آن گوش به من نمیکند
------**##**--------
با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب
------**##**--------
کز گذر تو خاک را مشک ختن نمیکند
------**##**--------
چون ز نسیم میشود زلف بنفشه پرشکن
------**##**--------
وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمیکند
------**##**--------
دل به امید روی او همدم جان نمیشود
------**##**--------
جان به هوای کوی او خدمت تن نمیکند
------**##**--------

------**##**--------
ساقی سیم ساق من گر همه درد میدهد
------**##**--------
کیست که تن چو جام می جمله دهن نمیکند
------**##**--------
دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر
------**##**--------
بی مدد سرشک من در عدن نمیکند
------**##**--------
کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند
------**##**--------
تیغ سزاست هر که را درد سخن نمیکند ------**##**--------