متن آهنگ هزار دستان از محمدرضا شجریان

هزار دستان به چمن دوباره آمد به سخن
------**##**--------
كه ای خسته از رنج دی ببین جشن گلهای من
------**##**--------
بكن دل ز نقدینه جان ، بنه در كف می فروش
------**##**--------
كنار گل و لاله ، دو جامی بزن
------**##**--------

------**##**--------
بنوش و چشم از مهر و مه بپوش
------**##**--------
مكش منت آسمان به دوش
------**##**--------
مده دست با دست بی نمك ، نمك جز لب با نمك
------**##**--------

------**##**--------
جزای كردار ستم پیشگان دهد نفخه صور
------**##**--------
دوای درد دل دلدادگان بود شورانشور
------**##**--------

------**##**--------
بسوزد از چنگ بشر یكسر خشك و تر
------**##**--------
نماند آخر زین حیوان اثر
------**##**--------
نیرزد این جهان بدین ، كه بهر دل دل شكنی
------**##**--------
برون كنی پیروهنی از تنی
------**##**--------

------**##**--------
مكن این طنازی با ما ، عبث به خود می نازی جانا
------**##**--------
از این بلند پروازی دانم ، كآخر شكار بازی جانا
------**##**--------

------**##**--------
همه شب سر بردم به یك دل دوجا
------**##**--------
نگران كین دوران نماند بجا
------**##**--------

------**##**--------
تو مشو مایه آوارگی ، دست من و دامن تو
------**##**--------
بنما چاره بیچارگی ، ما و عهد و پیمان تو
------**##**--------

------**##**--------
ریشه گر حاصلش این بار نیست
------**##**--------
تو مده لاله دگر خار چیست
------**##**--------

------**##**--------
جاهد این میكده را آب گرفت
------**##**--------
كس در این معركه هشیار نیست ------**##**--------