متن آهنگ باغ از یاس

تا خودکار رو میذارم پای برگ
------**##**--------
عقلم ناخواسته برمیداره پاره سنگ
------**##**--------
این جهنم فقط خشم میده آرامشم
------**##**--------
تمام شب، تماشای نمای شرق
------**##**--------
مثل اون بی منزلی که زل زد به بار کج
------**##**--------
واسطه‌ اش اون بالا راه نداده واسه تهش
------**##**--------
پای سرو رو میبرید نپیچه لای سقف
------**##**--------
عاقبت بدن گرمشو با تبر کوبید رو خاک سرد
------**##**--------
مغرور از خلق برهوتی که روزی یک باغ سبز بود
------**##**--------
منم و قدم‌ های آهستم
------**##**--------
رویاهام کابوس شدن اما با خط‌ های واضح‌ تر
------**##**--------
به کام مرگ فرو میرم چون حتی نمونده نای ترک
------**##**--------
کشیدی پرده ها رو به آتیش
------**##**--------
این روزا دیگه برنمیگرده به عادیش
------**##**--------
اهمیتی نمیدم حتی دیگه به باقیش
------**##**--------
چشما خیس
------**##**--------
حسرت اونی که چرا نیست
------**##**--------
قاب رو قاپیدی صاف تابیدی به قاضی
------**##**--------
تو نور بسوزیم یا با تاریکی بسازیم؟
------**##**--------
البته معلوم نیست این بدیشه یا خوبیش
------**##**--------
این چراغو که روشن کنی همه گندا رو میشه
------**##**--------
از اون که رشوه داد تا اون که باج گرفت
------**##**--------
پاهاش گره خورد به عمق فاجعه
------**##**--------
روباه صفت قصه میشه خاطره
------**##**--------
تو, این محاکمه، فقط مو حاکمه
------**##**--------
جریان ستم ناتمام
------**##**--------
به تن جای طناب
------**##**--------
درک ناتوان
------**##**--------
از این حجم ناجوانمردی
------**##**--------
حال فنا
------**##**--------
قله زیر چال کن‌ها
------**##**--------
اسیر چهار کلام حرف
------**##**--------
از دین ماجرا
------**##**--------
بی‌صورت، گیسو کند
------**##**--------
حدود بیست و قبر
------**##**--------
پیچ و خمِ شیر و خط میون دیو و دَد
------**##**--------
میرسه یه صدای بیگانه تو نقاب
------**##**--------
همه جا تاریک یه گلوله گیجگاهتو شکافت
------**##**--------
که فردا پوکه هاش توو نور زیبای موزه هاست
------**##**--------
وحشت دیروز لعنتی بیداره تو صدام
------**##**--------
بازمونده
------**##**--------
بی آب و تاب و توان
------**##**--------
داره تلو تلو می‌خوره دور فانوس‌ها تو خفا
------**##**--------
قانون هامون بیات، عین کابوس هامون عیان
------**##**--------
تا بوت‌ها رو زمینه تابوت‌ها رو هوان
------**##**--------
تو دست مادر‌ها سبد لاله‌های جوان
------**##**--------
تا بوت‌ها رو زمینه تابوت‌ها رو هوان
------**##**--------
تا ابد می‌مونه جا موها رو زبان
------**##**--------
تا بوت‌ها رو زمینه تابوت‌ها رو هوان
------**##**--------
تا دست یافتن رو اسب تاختن
------**##**--------
کاخ‌ها رو سوزوندن تو دخمه قصر ساختن
------**##**--------
اما این دفعه پی چی می گردن‌؟
------**##**--------
از لج هم گل‌ها رو قیچی می‌کردن
------**##**--------
رسید به استخون کارد، یه نقطه شد غار
------**##**--------
منتها کاسب خبر از حنجره به حُجره نون داد
------**##**--------
هر سو به منفعت خودش موش دووند تا
------**##**--------
تو اون داد یادمون بره کی واسه موش توون داد
------**##**--------
اون که گفت التماس دعا
------**##**--------
می‌بینی اون طرف پیوست به انتقام جوها
------**##**--------
پی روزی ولو به قیمت یارسوزی
------**##**--------
آدم لنگ مجبور اسیر چاپلوسی
------**##**--------
که فقط وعده می‌شنید قد درازای زبون
------**##**--------
اشاعه‌ی فقر نقاب حساب‌های کلون
------**##**--------
اماله‌ی ترس فشار نگاه‌های عمود
------**##**--------
با شناخت ملت نیاز به شناسایی نبود
------**##**--------
همون تفنگ رو هم نشناسی میشه چماق
------**##**--------
این دردسرها بالاخره می‌شه تومور
------**##**--------
این میکروفون‌ها وصلن به میک سماق
------**##**--------
صفحه شطرج زندگی شد میز قمار
------**##**--------
سینه اتاقم یه پناهندم
------**##**--------
از زمان کندم
------**##**--------
آرزوهامو تو گذشته‌ها رها کردم
------**##**--------
بدون حتی نیم نگاه به پشت سر
------**##**--------
هر کی تونست بین این بگایی هجره زد
------**##**--------
به ما که می‌رسه می‌گه اگه ساکتی خایه نی
------**##**--------
با اتحاد مناسبتی بجای دائمی
------**##**--------
قایمی که با بنی بشری نشینی پای میز
------**##**--------
که ابایی نداره ملت رو بذاره لای ریسک
------**##**--------
چشام خیس، نمی‌دونی از دل صد پارم
------**##**--------
اینم آهنگ نیست به سکوتم لحن دادم
------**##**--------
کسی نمیده دیگه گله نامه‌ها رو جواب
------**##**--------
با تو ما تو سراب، می‌خوره باتوم‌ها تو سرا
------**##**--------
با صدای چکمه‌های باغبون‌های صیاد
------**##**--------
تا بوت‌ها رو زمینه تابوت‌ها رو هوان
------**##**--------
تا بوت‌ها رو زمینه تابوت‌ها رو هوان
------**##**--------
تا ابد می‌مونه جا مو‌ها رو زبان
------**##**--------
تا بوت‌ها رو زمینه تابوتها رو هوان
------**##**--------
مردم آبادی
------**##**--------
سرها داغه از افیون آگاهی
------**##**--------
ولی دریغ از یه نقطه مشترک بینمون
------**##**--------
سر مفهوم آزادی
------**##**--------
حتی اتحاد امروز سر گره خوردن نخ بادبادک هاست
------**##**--------
زادگاه چپاول، این سال‌ها خزان
------**##**--------
بانگ اذان سر میده پایگاه چپا
------**##**--------
وردشون آیات
------**##**--------
صلوات مِلکِشون آباد
------**##**--------
جاده و پل بینشون آزاد
------**##**--------
واسه ما مِهرِشون آبان
------**##**--------
شاهد باش رو دیوارا گلوله
------**##**--------
جیب خالی ما خرجِ قُشون
------**##**--------
غنچه کُشون
------**##**--------
قنات خالی واسه‌ی دست‌های سدّ قُنوته
------**##**--------
تو چنته جنونه یه نَنگِ دو نونه
------**##**--------
دلم پر می‌کشه تَنگِ غُروره
------**##**--------
هر جور بگم افته
------**##**--------
که تاریخ ما به ستم قفله
------**##**--------
میپیچن واسه ملت نسخه
------**##**--------
کام رو باز کنی که زهر رو بدن خوردت
------**##**--------
تو همهمه‌ای که حتی خرد جرمه
------**##**--------
من به معنی سکوتم دلم قرصه
------**##**--------
این خون تازه جوهر پیشگفتار قصه اس، تو فریب اداشو
------**##**--------
نخوری که داره هر دفعه عمدا پایین می‌بره ضریب خطاشو
------**##**--------
دلیل بقاشون مساوی باخت همه
------**##**--------
بجای اینکه به سر سبز این ملت صبور تاج بزنه
------**##**--------
از پاشون خار بکَنه
------**##**--------
ساچمه تنت
------**##**--------
می‌کَنه پاشنه درت
------**##**--------
انگار غرق لذت از ذوق آتیش و خاکستره
------**##**--------
تو قاب یه زنه
------**##**--------
که صداش به گوش من میاد
------**##**--------
یکی‌ گفت بمون بجنگ قیام
------**##**--------
یکی گفت بزور بکن بیا
------**##**--------
اون بیرون صف جلو ارباب دولّا راست
------**##**--------
آرمان سر همون دلاراست
------**##**--------
که ما این ور درگیر هجوم صفریم
------**##**--------
تحریم و سرود نفرین
------**##**--------
حالا ما عدد کدوم فکریم‌؟
------**##**--------
اون فکری که نمی‌شناسیم؟
------**##**--------
این جلد ها عوض میشه جز توش
------**##**--------
هزار برچسب و پرسش و گل پوچ
------**##**--------
کدوم پرچم یا جنبش الگوتر
------**##**--------
از اشک‌ زن و غرش پرشورش
------**##**--------
که خودسوز میلاد اون روزه
------**##**--------
که جای گوله می‌باره گلبوسه
------**##**--------
سنگین سر از این ننگین زهر
------**##**--------
از جو حاکم و تمدید صبر
------**##**--------
از حق ساکت و تبلیغ زرد
------**##**--------
مغز فاسد تدوینگر
------**##**--------
از حرف شاهد اصلی که مفت بر شد به منافع کثیف
------**##**--------
اون صفحشو به خون ما تزیین کرد
------**##**--------
تا دلش ترکید
------**##**--------
زن جیغ زد
------**##**--------
از میون جمعیت
------**##**--------
همه چهار ستون‌ها لرزیدن
------**##**--------
اما حتی انگیزه‌هامون غم انگیزن
------**##**--------
تنش رو کوبید رو خاک سرد
------**##**--------
این برهوت که روزی باغ سبز بود
------**##**--------
دارم به کام مرگ
------**##**--------
میرم نمونده دیگه نای ترک
------**##**--------
:به مصلحت خود به دختر بی‌حجاب گفت
------**##**--------
“مُهِم اینه دلت پاکه” “مُهِم حفظ خاکه”
------**##**--------
“مُهِم به هم رسوندنِ نقطه اشتراکه “
------**##**--------
:گفتن
------**##**--------
“حس‌ها رو پختن”
------**##**--------
“وعده‌ی دیار انسان خوشبخت “
------**##**--------
باز میان حصار قدرت
------**##**--------
ما شدیم پیاده نظام دشمن؟
------**##**--------
فشار دشمن رو‌ منه با چرخ دندش
------**##**--------
به شما که رسید، بد نگذشت
------**##**--------
اون خون که می‌کنه از رگ نشت
------**##**--------
از فرزندیه که دیگه برنگشت
------**##**--------
تکرار شد، تکراری نه
------**##**--------
منو به حال خود بسپارینم
------**##**--------
اسم‌ها میرن تو مسیر ریل میندازن
------**##**--------
اشک‌ها برات سیل می‌سازن
------**##**--------
این نسخه‌ها بی‌دوامن
------**##**--------
بی دوا من
------**##**--------
سرفه‌هام بی‌ امانن
------**##**--------
که حتی در رفت زِوارِ ماسکم
------**##**--------
شاید سرفه صدا رو باز کرد
------**##**--------
لگد مال نیمه جان زیر پاشون
------**##**--------
به تقلا، به نجات می‌گه آشوب
------**##**--------
میره پا چوب، خون سرازیره پا جوب
------**##**--------
سراسیمه واژگون، سرا بی‌نقاب شد
------**##**--------
نما دینه
------**##**--------
عناوین نمادینه
------**##**--------
لاف روشنفکری برای چینه
------**##**--------
پروا ز پرواز پرا چیده
------**##**--------
اینا روحم رو عمیقأ خراش میده
------**##**--------
بازی گرگ و میشه
------**##**--------
لطفی که واسه قوم و خویشه
------**##**--------
تو خالی، نمی‌تونی پر کنیش
------**##**--------
کرکریش از جو کرک و ریشه
------**##**--------
دیگه فردام به درک
------**##**--------
بذار لااقل حرفامو بزنم
------**##**--------
خاکش رو خوردم، تعصب کشیدم
------**##**--------
کجا باس تحصن بشینم؟
------**##**--------
ها؟
------**##**--------
من که بی‌پایانم
------**##**--------
اینکه آیا می رسم آیا نه
------**##**--------
واسم مهم نیست من آزادم
------**##**--------
از جایی بخونم که وایستادم
------**##**--------
یه راستگوی مزاحم
------**##**--------
سَره به هزار چاپلوس نخاله
------**##**--------
قطره اشک‌هام بارون سوال
------**##**--------
مقاومت اولین قانون ثبات
------**##**--------
حسرت من نوشته‌ی رها
------**##**--------
این خونست نه جبهه‌ی جهاد
------**##**--------
تنفر دارم از تماشا دادن ملت و غم این چهره به جهان
------**##**--------
تو چشمات بستست، وا کن، بنگر
------**##**--------
به این پیکره‌ی بی در و پیکر
------**##**--------
به اون غفلت از صحبت ملت
------**##**--------
این خبرا همه ت تو بردن و پیگرد
------**##**--------
سراسر این خبرا همه
------**##**--------
ندا میده یکی‌ از نفرها کمه
------**##**--------
بار سنگین کمرا خمه
------**##**--------
این آدم نیست، ابر آدمه
------**##**--------
ایران شده همه جا مزه‌ی خبر
------**##**--------
غافل از بطن لحظه‌ی خطر
------**##**--------
وعده‌ی جهنم غل و زنجیر زد
------**##**--------
تا دلش ترکید
------**##**--------
زن جیغ زد
------**##**--------
تشنه عین لوت
------**##**--------
رشته مثل کوه
------**##**--------
جاری مثل رود
------**##**--------
سرپا مثل سرو
------**##**--------
لَخته مثل مو
------**##**--------
خشم معتبر
------**##**--------
نامردها دستشون تبر
------**##**--------
اینو با دل با دل بی‌قرار
------**##**--------
نوشتم واسم مهم نیست دیگه حاصلش چی دراد
------**##**--------
می‌خوام محو شم تو افق لب ساحل بی‌کران
------**##**--------
یاسر خودم باشم و سایر دیگران
------**##**--------
چه خنده بر رویی؟
------**##**--------
چه م به ابرویی؟
------**##**--------
پا بده ظالمی
------**##**--------
یا بر عکس، نه به صرفه مظلوم
------**##**--------
یه سری لودن سری شدن به لحن دستوری
------**##**--------
یه سری کودن مثل کودن زیر درخت مصنوعی
------**##**--------
این ترازوها میزونن با ابروت
------**##**--------
تو کتت نره فرو می‌کنن تو پهلوت
------**##**--------
زیر سقف گردون، از ترسم جرأت رو بدوش
------**##**--------
عبور کن، جامو بگیر، جرعتو بنوش
------**##**--------
من، یه رُخ جنگجو که روحش‌ کم جونه
------**##**--------
همچون میله‌ی مذابی که خودش خم شد
------**##**--------
عدل و داد به لحن چکش
------**##**--------
به شرط سرکوب
------**##**--------
حتی اینا می‌خوان بجا کلاه بذارم کپ مرگو
------**##**--------
رد کینه پی فتح جانشین
------**##**--------
تو راه اتحاد واسه هم فت پا کشیدن
------**##**--------
تلنگر برام از توهم درآم
------**##**--------
که منفعل و فعال اینجا تفأل فقط گران
------**##**--------
اگه خبر ادامه داره چون کشش دید
------**##**--------
حرف مفت زن بهونه دست منکرش میده
------**##**--------
واسش چقدر مهمه که این خاک تو آشوبه
------**##**--------
اینا دلاشون در حد کمد آتوهاشونه
------**##**--------
این ناتوها کارشون فقط بذر نفرت کاشتنه
------**##**--------
واسه کیف ملت کیفر خواستن
------**##**--------
تنها راز بقاشون مربوطه به دم و بازدمت
------**##**--------
مهمتر از به دست آوردن نگه داشتنه
------**##**--------
ابرها سوختن
------**##**--------
نگاه به صحرا دوختم
------**##**--------
نهال قد کشیده رو قطع کردن بخاطر شکفتن
------**##**--------
اون که رویاهاشو گم کرد
------**##**--------
تو بیراهه های ممتد
------**##**--------
این جاده‌ها بی‌بازگشتن تا دم دیواره‌های غربت
------**##**--------
باد خشک سرد
------**##**--------
ماه پشت ابر
------**##**--------
به باغ مشرفم
------**##**--------
دستا به جیب
------**##**--------
تو این روند فرسایشی
------**##**--------
که قراره فقط یک رونده در سایه‌شی
------**##**--------
ما ابزارشیم
------**##**--------
چقدر باغبون بد
------**##**--------
چه ترسناک نمیشه حرف عاشقونه زد
------**##**--------
یه محوطه
------**##**--------
که عجیب ترین کار ابراز محبته
------**##**--------
به مجرد خشونت همه چی مرتبه
------**##**--------
مجسمه تنها با همه قهر آغوش
------**##**--------
بهانه کافیه تا قطره بارون شه
------**##**--------
بذر تا خوشه
------**##**--------
عزم تا کوشش
------**##**--------
مغز باهوش نیست
------**##**--------
!فقط قلب خاموشه
------**##**--------
می‌باره تگرگ رو سرمون
------**##**--------
جای تبر رو تن چوب
------**##**--------
کسی گل نمی‌کاره نبینه لگد شدنشو
------**##**--------
به حسرت دوختنمون
------**##**--------
از عطش سوخت لبمون
------**##**--------
یه مسافر مجبور مثل قفس تو چمدون
------**##**--------
بهارتون تو خزانه
------**##**--------
بهارمون تو خزان بی‌احساس موند
------**##**--------
کلید زندان گم
------**##**--------
رو پلک‌هام خون
------**##**--------
دوباره قصه تکرار شد
------**##**--------
بسیار خب
------**##**--------
اصرار کن
------**##**--------
گفتی سطحی بود، اغفال شد
------**##**--------
تو دیگه عمق ما رو به خودمون بسپار
------**##**--------
اگه الان رو سطح آب دنبال جلیقه نجاته
------**##**--------
چون خونه ی امیدش اعماق گرداب موند
------**##**--------
تنور فتنه داغ ما بین اتفاق
------**##**--------
این چند تا بیت به عنوان پی‌نوشت باغ
------**##**--------
دیره یا زود، این درکم از جو حاکمه
------**##**--------
یه بهت زده جوابش یه لب ساکته
------**##**--------
ابرها سوختن
------**##**--------
نگاه به صحرا دوختم
------**##**--------
نهال قد کشیده رو قطع کردن بخاطر شکفتن
------**##**--------
اون که رویاهاشو گم کرد
------**##**--------
تو بیراهه‌های ممتد
------**##**--------
این جاده‌ها بی‌بازگشتن تا دم دیواره‌های غربت
------**##**--------
ابرها میسوختن
------**##**--------
تمام شب، پرنده‌های
------**##**--------
شعله‌ور دارن از اون بالا می‌افتن
------**##**--------
اگه به سوخت دادن بود
------**##**--------
من و تو حتی دیگه نیست باکمون
------**##**--------
زیر همین آسمون
------**##**--------
وقتی هرکی به سویی می‌گریخت
------**##**--------
تو
------**##**--------
اونی که منتظرم ایستاده بود
------**##**--------
منتظرم ایستاده
------**##**--------
شب کور
------**##**--------
یه بار هم این ور بوم
------**##**--------
بذار زمین چمدون
------**##**--------
کنارمی همه دور
------**##**--------
خونه منطقه ممنوع
------**##**--------
خود منظره مفهوم
------**##**--------
کل دفتر من سوخت
------**##**--------
همه ناقل خبر منسوخ
------**##**--------
اینا پاچیدمون
------**##**--------
از پا چیدمون
------**##**--------
تو تو بغلم باقی بمون
------**##**--------
می‌تابی تو عمق شب تار
------**##**--------
غنچه تو بهت غم باغ
------**##**--------
گُر درونم از تن داغت
------**##**--------
گوش و زبون من کر و لال
------**##**--------
روح سبک‌تر از پر کاه
------**##**--------
روی من و لب از لب یار
------**##**--------
دو آتیشه عین قبلنا
------**##**--------
قالیچه بین چمن‌ها
------**##**--------
خالی شه قر کمرها
------**##**--------
نه بازیچه سیل خبرها
------**##**--------
چه تقلایی لا تقلا؟
------**##**--------
جدول‌ها زیر جدل‌ها
------**##**--------
با تبرهایی که از طلان
------**##**--------
آشیونه کلاغ‌ها رو دکل‌هان
------**##**--------
همه امیدمی
------**##**--------
تو هوام دم تو می دمید
------**##**--------
پی بهانه برای روییدنی
------**##**--------
فدای لب بوسیدنیت
------**##**--------
نوای قلب تو سینمی
------**##**--------
تو قامت یک اسیر
------**##**--------
سرم رو به دامنت بپذیر
------**##**--------
نجابتت چه اصیل
------**##**--------
لطافت یه نسیمی که می وزید
------**##**--------
جاریه ریتم
------**##**--------
بیا هم پیاله بادیه شیم
------**##**--------
ببین از همین زاویه دید
------**##**--------
میشه از الان تا ابد قافیه چید
------**##**--------
تو این پیچ تند، گیج و گنگ
------**##**--------
کسی چه می‌دونه که چی میشه حکم؟
------**##**--------
می‌باریده خون از تاریخمون
------**##**--------
تو تو بغل من باقی بمون
------**##**--------
دیگه پل‌ها ریختن
------**##**--------
امید واهی عذاب رو می‌کنه طولانی‌تر
------**##**--------
این سکان لق، افتاده تو یه طوفان سخت
------**##**--------
میذارم استخون لای زخم
------**##**--------
محو تماشای مو‌های لختت
------**##**--------
تو این حصار تنگ
------**##**--------
بباره سنگ
------**##**--------
هر طوری بشه کنارتم
------**##**--------
یکی هست
------**##**--------
هنوز دیوار تکیه‌ات
------**##**--------
لای سنگ‌ها دلی هست
------**##**--------
اما نمی‌ده بیگانه ملیت
------**##**--------
صدا عربده از دور
------**##**--------
نوک اسلحه دستور
------**##**--------
رأی تبرئه محکوم
------**##**--------
جاری از لبت هذیون
------**##**--------
چراغ‌ها رو شکوندن و خاموشی زدن
------**##**--------
بدون واکنش و نظر
------**##**--------
شدیم فقط تابوت‌کش خبر
------**##**--------
اینا می‌خوان نابود بشه بشر
------**##**--------
تو دیگه به روم آغوشت رو نبند
------**##**--------
منو با بوسه‌هات بخواه
------**##**--------
تو دلم محفوظه جایگات
------**##**--------
بی تو کابوسه راه خواب
------**##**--------
رو نوک نازک‌ شاخه‌ها
------**##**--------
تو هجوم آفت
------**##**--------
سرا بد تر از گلوله داغن
------**##**--------
داده تکیه به ستون لاغر
------**##**--------
تا بستن دکون آخر
------**##**--------
جواب گندید تو لُپ داور
------**##**--------
روان درگیر، دروغ‌‌ها باور
------**##**--------
من که با این چپق چاقم
------**##**--------
خیره به افق باغم
------**##**--------
نه که عقب کشیدم
------**##**--------
ولی نقشه رو از قبل کشیدن
------**##**--------
بذار آروم بغلت بشینم
------**##**--------
تا اینجا خون اومدم رسیدم
------**##**--------
میون وضعیتی که از یتیم
------**##**--------
تا ننه بابا دار هم اذیتیم
------**##**--------
باقی راه تو عزیمتیم
------**##**--------
قافیه‌ها جدیه، نه زینتی
------**##**--------
وارث این خونه
------**##**--------
داره جلو آینه می‌خونه
------**##**--------
حادثه که خبری نداره
------**##**--------
خبره که حادثه می‌کنه
------**##**--------
چرخی که این چرخه رو می‌شناسه
------**##**--------
داره دیگه آهسته می‌رونه
------**##**--------
حالا یه ناکس بی بته
------**##**--------
داره واسه جایزه می‌دوئه
------**##**--------
یه لب هرز
------**##**--------
هم و غمش تعرفه ست
------**##**--------
مملکت خود معرکست
------**##**--------
دلم خونه چشمم پنجرست
------**##**--------
جنگ منفعت و معرفت
------**##**--------
گفتگوت خورد به کوه
------**##**--------
جای چکش حفره موند
------**##**--------
حالا اونا با پتکشون
------**##**--------
دارن میان طرف جفتمون
------**##**--------
اون تار موت
------**##**--------
یعنی آخرین ریسمانمون
------**##**--------
اگه به سوخت دادن بود
------**##**--------
من و تو حتی دیگه نیست باکمون
------**##**--------
تو منتظرم ایستاده بودی ------**##**--------