متن آهنگ ساز و آواز از محمدرضا شجریان

بشنو این نی چون شکایت میکند
------**##**--------
از جداییها حکایت میکند
------**##**--------
کز نیستان تا مرا ببریده اند
------**##**--------
در نفیرم مرد و زن نالیده اند
------**##**--------
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
------**##**--------
تا بگویم شرح درد اشتیاق
------**##**--------
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
------**##**--------
باز جوید روزگار وصل خویش
------**##**--------
من به هر جمعیتی نالان شدم
------**##**--------
جفت بدحالان و خوشحالان شدم
------**##**--------
هرکسی از ظن خود شد یار من
------**##**--------
از درون من نجست اسرار من
------**##**--------
سر من از ناله من دور نیست
------**##**--------
لیک چشم و گوش را آن نور نیست
------**##**--------
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
------**##**--------
لیک کس را دید جان دستور نیست
------**##**--------
آتشست این بانگ نای و نیست باد
------**##**--------
هر که این آتش ندارد نیست باد
------**##**--------
آتش عشقست کاندر نی فتاد
------**##**--------
جوشش عشقست کاندر می فتاد
------**##**--------
نی حریف هرکه از یاری برید
------**##**--------
پرده هااش پرده های ما درید
------**##**--------
همچو نی زهری و تریاقی کی دید
------**##**--------
همچو نی دمساز و مشتاقی کی دید
------**##**--------
نی حدیث راه پر خون میکند
------**##**--------
قصه های عشق مجنون میکند
------**##**--------
محرم این هوش جز بیهوش نیست
------**##**--------
مر زبان را مشتری جز گوش نیست
------**##**--------
در غم ما روزها بیگاه شد
------**##**--------
روزها با سوزها همراه شد
------**##**--------
روزها گر رفت گو رو باک نیست
------**##**--------
تو بمان ای آنک چون تو پاک نیست
------**##**--------
هر که جز ماهی ز آبش سیر شد
------**##**--------
هرکه بی روزیست روزش دیر شد
------**##**--------
در نیابد حال پخته هیچ خام
------**##**--------
پس سخن کوتاه باید والسلام
------**##**--------
بند بگسل باش آزاد ای پسر
------**##**--------
چند باشی بند سیم و بند زر
------**##**--------
گر بریزی بحر را در کوزه ای
------**##**--------
چند گنجد قسمت یک روزه ای
------**##**--------
کوزه چشم حریصان پر نشد
------**##**--------
تا صدف قانع نشد پر در نشد
------**##**--------
هر که را جامه ز عشقی چاک شد
------**##**--------
او ز حرص و عیب کلی پاک شد
------**##**--------
شاد باش ای عشق خوش سودای ما
------**##**--------
ای طبیب جمله علتهای ما
------**##**--------
ای دوای نخوت و ناموس ما
------**##**--------
ای تو افلاطون و جالینوس ما
------**##**--------
جسم خاک از عشق بر افلاک شد
------**##**--------
کوه در رقص آمد و چالاک شد
------**##**--------
عشق جان طور آمد عاشقا
------**##**--------
طور مست و خر موسی صاعقا
------**##**--------
با لب دمساز خود گر جفتمی
------**##**--------
همچو نی من گفتنیها گفتمی
------**##**--------
هر که او از همزبانی شد جدا
------**##**--------
بی زبان شد گرچه دارد صد نوا
------**##**--------
چونک گل رفت و گلستان درگذشت
------**##**--------
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
------**##**--------
جمله معشوقست و عاشق پرده ای
------**##**--------
زنده معشوقست و عاشق مرده ای
------**##**--------
چون نباشد عشق را پروای او
------**##**--------
او چو مرغی ماند بیپر وای او
------**##**--------
من چگونه هوش دارم پیش و پس
------**##**--------
چون نباشد نور یارم پیش و پس
------**##**--------
عشق خواهد کین سخن بیرون بود
------**##**--------
آینه غماز نبود چون بود
------**##**--------
آینت دانی چرا غماز نیست
------**##**--------
زانک زنگار از رخش ممتاز نیست ------**##**--------